Przejdź do głównej zawartości

Wizje w mroku - Lisa Jane Smith

Droga Liso...
Spotkałyśmy się w jednej historii tak wiele razy, że trudno mi zliczyć ile ich było. Nasze pierwsze spotkanie było tak miłe, że musiałam wrócić do naszej Kaitlyn oraz jej przyjaciół. Zaczarowałaś mnie.

Nie muszę chyba mówić jak przyjemną lekturą okazała się ta książka. Kaitlyn, która w swoim rodzinnym miasteczku czuje się jak intruz, dostaje zaproszenie do badania jej niezwykłych zdolności. Ma chodzić do elitarnej szkoły dla wybitnie uzdolnionych. Projekt jak ze snu. Może znajdzie swoje miejsce, prawda? 

Zrobiłaś ją na nieświadomą swoich atutów dziewczynę. Wykreowałaś z niej oziębłą i nieczułą istotę, która musi nauczyć się kochać. Postawiłaś na jej drodze dwóch mężczyzn. Liso, to bardzo przypomniało mi o twoich "Pamiętnikach wampirów", ale nie na tyle, bym zrezygnowała. 

Rob był wcieleniem wszystkiego co dobre. Dałaś mu dar adekwatny do jego duszy i moralnych zasad, których przestrzegał. To, że nie widział kobiet jako obiekt seksualny było ciekawym zabiegiem. Zważywszy na fakt, że nasza Kaitlyn zdecydowanie jest nim zainteresowana.

Gabriel jako ucieleśnienie wszystkiego co złe, ale czy na pewno? Zauważyłam, że lubisz mieszać relacjami swoich postaci. Parować ich, przemieniać, pokazywać, że nie ocenia się książki po okładce. To doceniłam w tym najbardziej. 

Bez zbędnego przeciągania, moja droga. "Wizje w mroku" wyszły Ci bardzo dobrze, są pewne niedociągnięcia. Nie można być jednak idealnym. Cieszy mnie fakt, że jest to jednotomówka. Od początku do końca przedstawiona historia, w której można się zauroczyć, a wszystko to dzięki dobrze stworzonym postaciom oraz zgrabnemu połączeniu fantastyki z science-fiction.

Słowa Spisane
_________________________________________________________________________________

Tytuł: Wizje w mroku:Tajemnicza moc. Opętany. Pasja.
Autor: L.J. Smith
Tłumaczenie: Agnieszka Jagodzińska, Anna Błasiak
Wydawnictwo: Amber
Ilość stron: 525

Komentarze

  1. Hmmm raczej nie przekonuje mnie ta książka.

    OdpowiedzUsuń
  2. Bardzo podoba mi się to w jaki sposób post jest przedstawiony - forma listu, która kiedyś była tak często używana, dziś najczęściej bywa wspomnieniem. A przedstawienie posta w takiej odsłonie - coś genialnego! Naprawdę, aż miło się czytało.
    Co do książki, bardzo mnie nią zaintrygowałaś i chętnie się na nią skuszę :)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Czas Żniw - Samantha Shannon

Kochana Samantho! "Czas Żniw" jest jedną z tych książek, w których świat został opracowany bezbłędnie. Z najmniejsza drobiazgowością. Mam nadzieję, że rozumiesz, dlaczego tak pokochałam Paige Mahoney oraz dlaczego nie mogę uwierzyć, że to twój debiut. Ubierasz w swoją wyobraźnię w świetne słowa, naprawdę! Historia Paige może złapać za serce. Mimo, że poznajemy ją jako bezwzględną faworytę okradająca i wykonującą brudną robotę, z czasem poznajemy tą wrażliwą część Mahoney. Dziewiętnastoletnia irlandka - jasnowidzka, która musi ukrywać się przed okrutnym syndykatem. Shannon, to kawał dobrej roboty. Widać, że włożyłaś w to wiele pracy, ale też uczucia! Twoja historia może uczyć woli walki. Nie spodziewałam się tego całego zauroczenia. Nie chciałam go i teraz wiem, że się tak łatwo nie uwolnię. Dziewczyno! Dałaś radę. Bez dwóch zdań jest to książka, którą będę polecać.  Wiesz co mnie zaskoczyło w twojej książce? Cała ta beznamiętność i bezpłciowość Reafitów. Nie ...

Nieprzeczytane.pl

Drogie Nieprzeczytane! Zauważyłam Twoje pytanie jakiś czas temu i zdecydowałam, że przybliżę Ci w jaki sposób spędzam lato oraz jak wplatam w to moje ukochane książki. Mam oczywiście nadzieję, że u Ciebie także wszystko dobrze i jesteś zadowolone z ilości książek, które możesz rozsyłać do nowych domów. Jesteś w tym niezawodne, więc jestem spokojna. Wracając do Twojego pytania... Jak czytam? Pewnie nie zaskoczę cię, jeżeli powiem, że wieczorami otulam się kocem i do lektury popijam herbatę? Oczywiście, że nie, przecież tyle razy mówiłam, że kawa nie jest stworzona dla mnie, a Ty masz świetną pamięć. Dodatkowo powiem Ci w sekrecie, że ostatnio najbardziej lubię czytać w pracy... (Nie muszę chyba pisać,żebyś nie mówiło o tym mojemu szefowi?)  Wiem, że dla Ciebie to może być przesada, bo pracuje w księgarni i co za dużo to nie zdrowo, ale to kusi. Oh Nieprzeczytane, nawet nie wiesz jak bardzo! Ostatnio też czytam kilka książek naraz, żeby jak najszybciej nadrobić zaległo...

Chemik - Stephanie Meyer

Kochana Stephanie! Nasza przygoda w "Zmierzchu" i "Intruzie" to zupełnie inna historia. Pokazałaś w tej książce, że nie piszesz tylko fantastykę, a i tak Ci to wychodzi. Chemik to chyba taki thriller, szybko się to czyta. Postacie jednak bardzo hm... płaskie?  Zacznijmy może od tych miłych rzeczy, Meyer, ok? Na przykład od tego, że sam pomysł jest dość przyjemny dla czytelnika. Alex, bo pod takim imieniem ją poznajemy, ukrywa się od trzech lat. Chcą ją zabić i w ogóle zapowiada się ekscytująco. Nasza Alex ma nawet wymiar. Wie czego chce i się tego trzyma.  Wprowadziłaś do jej życia zwykłego nauczyciela. No cóż, mówią, że miłość nie wybiera i w tym też przypadku to udowadniasz. Zdecydowanie lubisz jednego dominującego partnera. Tak jak Bella była ciapą, tak tutaj Daniel jest tą uległą stroną. Jest to oczywiście zrozumiałe. On nie wie nic o tym tajnym rządowym życiu. Jednak wciąż nie widzę go obok niej. Jest zbyt przezroczysty, a jak na dorosłego faceta...