Przejdź do głównej zawartości

Fangirl - Rainbow Rowell

Cześć Rowell!

Twoje bliźniaczki pomogły mi trochę odpłynąć i się rozluźnić. Wybrałaś bardzo dobry sposób na pokazanie świata fanfiction. Sama je piszę i dlatego Cat i Wren były takie bliskie mojemu sercu. Musi być niestety jednak małe "ale".

Stworzyłaś dobrą pozycję, w której pokazujesz trudy rozstania, dorastania, walki o swoją pasję. Nie mogłam zrozumieć na początku dlaczego Cat- naszą główną bohaterkę- opisujesz jako szarą myszkę. To, że ma ona swoją książkową miłość i prowadzi o niej bloga nie musi świadczyć od razu o tym, że dziewczyna jest zamknięta na świat zewnętrzny! Uważam, że Wren- bardziej imprezowa z sióstr- także mogłaby być tą bardziej angażującą się w fikcyjny świat Simona Snowa. 

Jasne, wiem Rainbow, że to jest prostsze do opisania. Dodatkowo przemianę takiej mimozy łatwiej jest przedstawić czytelnikowi. Zamknięta w sobie dziewczyna z przedmieścia idzie na studia. Musi rozstać się z ojcem i siostrą bliźniaczką, bo ta chce się zabawić i bardziej usamodzielnić. Nie chce już być jedną z dwóch. Cat tego nie rozumie. Do tego dostaje pokój, który musi dzielić z Reagan, która wcale nie jest aniołem. Aspołeczna to idealne określenie Cat. Schemat. 

Dobrze, że wprowadziłaś do jej życia tych dwóch chłopaków. Starsi, przystojni. Może to dobry przykład dojrzewania, gdy w końcu chłopcy to nie tylko śmierdzące świnie. Jeden na rozgrzewkę, potem ukryte love story. Podobało mi się, chociaż wkurzała mnie ślepota naszej okularnicy. 

Walka o siostrę, która się stacza i ojca, który również nie radzi sobie z tym, że jego córeczki dorastają. Dwa problemy, które dobrze zapełniają czas Cat i równie dobrze odciągają od jej pasji do pisania. Początkowo nie widziałam sensu, dla którego wprowadziłaś tak wiele wątków z ojcem, ale jednak dodało to takiej spójności osobowości Cat. Ukazało ją jako tę bardziej odpowiedzialną i rodzinną, bojąca się straty. 

Wydanie przyjemne dla oka. Sama wybierałaś kolorystykę? Mnie bardzo przypadła do gustu. Potrafisz wprowadzić w świat hobbistycznych pisarzy internetowych i wiele z nas czytając Twoją książkę, znalazłoby coś dla siebie i o sobie. Hierarchia priorytetów życiowych na piątkę z plusem, Rowell. Możesz być z siebie dumna. Następnym jednak razem mniej bohaterów, którzy boją się własnego cienia!

Pozdrawiam
Słowa Spisane
_________________________________________________________________________________ 

Tytuł: Fangirl
Autor: Rainbow Rowell
Tłumaczenie: Magdalena Zielińska
Wydawnictwo: Otwarte
Ilość stron: 380 

Komentarze

  1. WiD FIT20 sierpnia 2017 01:46

    Słyszałam trochę o tej książce i sama chętnie bym ja przeczytala

    OdpowiedzUsuń
  2. Kin20 sierpnia 2017 09:05

    Uwielbiam twoje recenzję, potrafisz mnie przekonać do każdej książki i tak jak miałam nie czytać Fangirl tak zaraz dopisuję ją do listy.
    Pozdrawiam Booki

    OdpowiedzUsuń
  3. Mimi23 sierpnia 2017 07:52

    Miałam szczerą chęć na przeczytanie tej książki. A ty upewniłaś mnie w tym przekonaniu jeszcze bardziej. No cóż, chyba będę musiała odwiedzić dzisiaj księgarnie.
    Pozdrawiam http://zamimilowanapisaniem.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  4. Stylowa Misja24 sierpnia 2017 04:24

    Ciekawa pozycja, chętnie przeczytam :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Kania Frania24 sierpnia 2017 05:31

    Forma Twoich recenzji jest absolutnie znakomita. Jestem zauroczona! :)
    Skutecznie zachęciłaś mnie do przeczytania "Fangirl", chociaż na co dzień raczej stronię od młodzieżówek.
    Pozdrawiam,
    Kania Frania
    www.kaniafrania.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Czas Żniw - Samantha Shannon

Kochana Samantho! "Czas Żniw" jest jedną z tych książek, w których świat został opracowany bezbłędnie. Z najmniejsza drobiazgowością. Mam nadzieję, że rozumiesz, dlaczego tak pokochałam Paige Mahoney oraz dlaczego nie mogę uwierzyć, że to twój debiut. Ubierasz w swoją wyobraźnię w świetne słowa, naprawdę! Historia Paige może złapać za serce. Mimo, że poznajemy ją jako bezwzględną faworytę okradająca i wykonującą brudną robotę, z czasem poznajemy tą wrażliwą część Mahoney. Dziewiętnastoletnia irlandka - jasnowidzka, która musi ukrywać się przed okrutnym syndykatem. Shannon, to kawał dobrej roboty. Widać, że włożyłaś w to wiele pracy, ale też uczucia! Twoja historia może uczyć woli walki. Nie spodziewałam się tego całego zauroczenia. Nie chciałam go i teraz wiem, że się tak łatwo nie uwolnię. Dziewczyno! Dałaś radę. Bez dwóch zdań jest to książka, którą będę polecać.  Wiesz co mnie zaskoczyło w twojej książce? Cała ta beznamiętność i bezpłciowość Reafitów. Nie ...
19 komentarzy
Czytaj więcej

Naznaczeni śmiercią - Veronica Roth

Veronico... Jednym z podstawowych według mnie minusów w tej książce jest to, że tak bardzo powoli rozkręcasz akcję, że czytelnika może to aż znudzić. Na szczęście, gdzieś w połowie przypomniałaś sobie, że książka musi mieć jakiś koniec i próbowałaś nadrobić wcześniejsze ponad 200 stron.  Początek nawet daje rade. Poznajemy Akosa oraz jego rodzinę. Przenosisz nas do galaktyki, pokazujesz dwa zwaśnione ze sobą ludy, które muszą dzielić się planetą. Każdy ma swój los, którego nie może zmienić. Są wyrocznie, które sprawują pieczę nad różnymi wersjami przyszłości, a polityka jest dość kontrowersyjna i zagmatwana. Chyba lubisz takie klimaty, Roth. Posłużyłaś się Akosem jako właśnie takim wprowadzeniem do całej tej historii. Podziały, dary nurtu... Myślałam, że to on gra w tej opowieści pierwsze skrzypce, a Ty, droga Veronico, jednak wybrałaś na główną bohaterkę Cyrę. Księżniczkę spowitą czarnymi wiciami nurtu, które sprawiają ból nie tylko temu kto jej dotknie, ale również j...
23 komentarze
Czytaj więcej

Szóstka wron - Leigh Bardugo

Leigh Bardugo! Kochana! Serdecznie dziękuję Ci za możliwość utonięcia w świecie Baryłki. (Nie)Idealność tego otoczenia spowodowała, że zauroczyło mnie to wszystko jeszcze bardziej. Nie wyidealizowałaś postaci z wyglądu ani charakteru. Nie ujednoliciłaś ich, co było bardzo dobrym posunięciem. Nie było w Baryłce miejsca na grzecznych bandytów! Leigh, moja droga, nie byłaś zbyt przekonująca na samym początku i już trochę zaczynałam się bać, że ten stan się utrzyma. Nie porwały mnie pierwsze strony, naprawdę nie wiem dlaczego. Na całe szczęście zrobiłaś potem coś, co nie dało mi się odkleić od Szóstki Wron. Twoja dbałość o historię każdego z bohaterów i trzymanie się ich wad... Kaz powala na kolana. Jego wyćwiczona obojętność. Ociekająca sarkazmem postawa i skórzane rękawiczki. Łeb na karku i zemsta. No CUDO! Muszę koniecznie przeczytać następną część, bo coś mi mówi, że i tym razem się na Tobie nie zawiodę.  Wiesz, co najbardziej mnie przekonało w twojej historii? Po...
5 komentarzy
Czytaj więcej